Onlangs mocht ik voorgaan in een dienst waar ik over de brief van Paulus aan Filemon mocht preken. De brief is de kortste brief die Paulus schreef, maar wel eentje die vol bijzondere boodschappen zit. Even een heel beknopte samenvatting: Onesimus, de slaaf van Filemon, vluchtte weg van zijn meester. In die tijd was dat een grote misdaad. Onesimus zocht zijn heil bij Paulus en daar kwam Onesimus tot geloof. Vanuit die bijzondere transformatie die Paulus zag bij Onesimus besloot Paulus om Filemon een brief te sturen. Hij vroeg in die brief om Onesimus weer te ontvangen, en hem te onthalen zoals hij Paulus zou onthalen en dat als er nog een rekening te vereffenen was, dat Paulus die rekening volledig op zich wilde nemen. Er stond nog een bijzondere zin in de brief waar ikzelf door aan het denken werd gezet en waar ik graag wat over wil schrijven.
‘’Misschien hebt u hem korte tijd moeten missen om hem voor altijd terug te krijgen’’
Filemon 1:15
Soms moet je éérst verliezen om te kunnen winnen. Dat is de interpretatie die ik aan deze zin heb gegeven. Eigenlijk zit verliezen bij de meeste mensen niet in het favorieten-vakje. Verliezen doen we liever niet, want het is gewoon véél fijner om meteen de winst te kunnen pakken of te kunnen ervaren. Toch is dat niet hoe de realiteit in elkaar zit. Leren fietsen doe je niet zonder te vallen… Het deed me denken aan een gebeurtenis uit mijn eigen leven.
Voor ik theologie ging studeren ging ik door een behoorlijk dal. Ik had een onderwijs opleiding gedaan en was al 10 jaar werkzaam in die sector, maar nooit was het mijn droombaan. Lange tijd was het prima. Het zorgde voor brood op de plank en mijn plezier haalde ik uit dingen die ik naast mijn werk deed. Echter, na heel wat jaren dit vol te houden veranderde er iets. Naar mijn werk gaan werd een steeds grotere opgave. Ik kon mezelf steeds minder goed motiveren om de auto in te stappen en dat kwam tot een dieptepunt toen de pandemie uitbrak in 2021. Het laatste beetje zingeving dat ik uit mijn werk haalde viel weg. Er zijn destijds heel wat tranen gerold. Toen het dal op zijn aller diepste was besefte ik mij ineens: dít moet anders. Ik wil dit niet meer op deze manier. Met hulp van dierbaren wist ik te onderzoeken wat ik wel graag zou willen. Zodoende kwam ik tot nieuwe inzichten. Ik verloor mijn vorige baan en (tijdelijk) mijn eigen ik, maar ik wist mezelf weer terug te vinden.
Nu, 4 jaar later ga ik fluitend mijn werkdag in ben ik meer mezelf dan ooit tevoren. Ik besef me heel goed dat ik zonder dat diepe dal nooit op dit punt terecht zou zijn gekomen. Dus toen ik deze zin las in de Bijbel dacht ik: ik ben vast niet de enige die dit herkent. Ik vond het een zeer hoopvolle zin uit de brief van Paulus aan Filemon. Als je op dit moment nog in het diepe dal zit, hoop ik dat het een bemoediging kan zijn. Je bent niet alleen en hou vol, er komen nieuwe kansen.
Janneke Huizinga
(Dit was de laatse meditatie van Janneke Huizinga. Per 1 oktober is zij niet meer werkzaam als ouderenpastor bij PG Eibergen-Rekken).
